บทสัมภาษณ์ "มึดา นาวานารถ" เธอ ‘สู้’ เพื่อสัญชาติ

บทสัมภาษณ์ "มึดา นาวานารถ" เธอ ‘สู้’ เพื่อสัญชาติ

มีดา นาวาถารถ

มึดา นาวานารถ เธอเป็นเด็กคนเดียวกันกับเด็กผู้หญิงคนนั้นที่ร้องไห้หน้าทำเนียบรัฐบาล เมื่อวันเด็กปีที่แล้วเพราะนายกท่าน ‘หนี’ พวกเธออกทางหลังทำเนียบฯ จนวันนี้ ด้วยวัยเพียง 18 ปี มึดา ยืนยันหนักแน่นถึง ความฝัน ต้องการเป็นนักกฎหมายว่าด้วยเรื่องสัญชาติ ทำเรื่องสัญชาติ ต่อสู้เรื่องสัญชาติ ผลักดันให้เกิดการแก้ไขปัญหา ประสานร่วมกับหน่วยงานแห่งรัฐ ในการให้สถานะความเป็นคนไทยแก่เธอและพี่น้องของเธอ สร้างที่ยืนและการมีตัวตนแก่เธอและพี่น้องของเธอ ....วันเด็กไร้สัญชาติปีนี้จึงเป็นอีกวันหนึ่งที่ผู้ใหญ่จะต้องฟัง ฟังเพื่อซึมซับความรู้สึกของเธอ คนไม่มีสัญชาติ

ทีมงานไทยเอ็นจีโอ : เล่าเรื่องหน้าทำเนียบรัฐบาลเมื่อวันเด็กปีที่แล้วให้ฟังสักนิดก่อน
มึดา : วันนั้น เด็กๆ ไร้สัญชาติ กว่า 50 คน จากหลายจังหวัด พะเยา เชียงใหม่ เชียงราย แม่ฮ่องสอน ประจวบคีรีขันธ์ ในนามเครือข่ายเด็กและเยาวชนชาวเขาสัมพันธ์นัดชุมนุมกันหน้าทำเนียบรัฐบาล ขอพบนายกรัฐมนตรี ทักษิณ ชินวัตร เนื่องในวันเด็ก ร่วมกับพี่เลี้ยงจากกระจกเงาและจากแต่ละจังหวัดที่นำเด็กๆ มาหน้าทำเนียบรัฐบาล พวกเราหวังว่าจะขอพูดกับนายกรัฐมนตรีเกี่ยวกับเรื่องสัญชาติและมอบของขวัญ ให้ คือ จะบอกว่ายังมีเด็กอีกกลุ่มใหญ่ โดยเฉพาะในส่วนของเด็กไร้สัญชาติ หนูบอกได้เลยว่า เด็กๆ ไม่รู้ว่า วันนี้ คือ วันเด็ก เสียด้วยซ้ำ

พวกเราได้รับเลือกเป็นตัวแทนจากเด็ก ๆ กลุ่มนี้ เป็นตัวแทนจากเด็ก ๆ ชาวเขา เด็ก ๆ ที่ไม่มีสัญชาติมาเพื่อบอกเล่าความรู้สึกและปัญหาที่เกิดขึ้นกับตัวเองและ เพื่อน ๆ เนื่องจาก ประเด็นไร้สัญชาติเป็นเรื่องใหญ่ที่ต้องให้ผู้ใหญ่ช่วยแก้ไข การได้รับสถานะความเป็นคนไทย คือ ของขวัญสำหรับเด็ก ๆ อย่างหนู เพียงอยากจะบอกเล่าเรื่องราวให้นายกรัฐมนตรีฟัง เอาเข้าจริง ๆ การขอเข้าพบกลับทำไม่ได้ เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยกันพวกเราเอาไว้ข้างนอก ช่วงนั้นนายกเปิดทำเนียบรัฐบาลต้อนรับเด็ก ๆ จากทางภาคใต้เนื่องในวันเด็ก พวกหนูเห็นนายกพูดอยู่บนเวทีข้างใน ทุก ๆ คนเห็นว่าพวกเราอยู่ที่นั่นเพราะเราใส่ชุดแปลก ๆ (หัวเราะ) แต่ไม่มีใครสนใจ

ช่วงนั้นเป็นช่วงที่เกิดปัญหาที่ภาคใต้พอดี ช่วงที่โรงเรียนถูกเผากว่า 10 โรงเรียน นายกเปิดทำเนียบรัฐบาลนำเด็ก ๆ นักเรียนจากภาคใต้เยี่ยมชมทำเนียบที่กรุงเทพฯ เมื่อพิธีการต้อนรับเด็ก ๆ จากภาคใต้เสร็จเรียบร้อยแล้ว ท่านนายกท่านเดินลงจากเวที พวกเราพยายามเข้าไปเพื่อจะขอพบท่านแต่กลับถูกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย กันพวกเราเอาไว้ไม่ให้เข้า เค้าบอกเราว่าเข้าไม่ได้ต้องรอตรงนี้ เดี๋ยวนายกจะออกมาพบเองให้รออยู่ที่นี่ พวกเราพยายามอธิบายว่าไม่มีอะไร เราเพียงแต่ต้องการมอบของขวัญและขอพบท่านนายกฯเนื่องในวันเด็ก เหมือนกับเด็กกลุ่มอื่น ๆ ไม่ได้มีอะไร พวกเค้าทำการค้นตัวพวกเรา ของขวัญที่ห่อเอาไว้ก็แก้เชือกออกค้น พวกเราก็ให้เค้าค้นนะคะ เรา ถือว่า เรามาด้วยความบริสุทธิ์ใจ
หลังจากค้นแล้วพบว่า ไม่มีอะไร พวกเรา ขอพบนายกและขอเข้าไปตั้งขบวนอยู่ข้างหน้าเวที พวกเค้าบอกว่าไม่ได้ ต้องรออยู่ตรงนี้ ไม่เป็นไร รออยู่ที่นี่เดี๋ยวนายกก็เดินออกทางนี้อยู่แล้ว รอที่ทางเข้าตรงนี้แหละ แต่เมื่อนายกท่านลงจากเวทีท่านไม่ได้มาหาเรา ท่านเดินกลับเข้าทำเนียบ พวกเค้าโกหกเรา ทำไมพวกเค้าต้องโกหกเราคะ พวกเรามาอย่างตั้งใจ บริสุทธิ์ใจ แต่ทำไมเขาต้องทำกับเราแบบนี้ อย่างน้อยก็ขอเวลาให้พวกหนูสักหนึ่งนาทีก็ได้ จนเห็นนายกนั่งรถออกไป หนูจึงออกวิ่งตามรถนายก เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเข้ามากันพวกเราไว้ ความจริงจวนจะทันอยู่แล้วนะคะ แต่เพราะเจ้าหน้าที่เค้าผลักหนูออกมาเสียก่อน เกือบล้มไปค่ะ หนูไม่เข้าใจ หนูร้องไห้ หนูไม่ยอมหยุด หนูเดินฝ่าเข้าไปหารถนายกเรื่อยๆ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทำให้หนูพูดไม่ออก ทำไมนายกต้องทำแบบนี้ จนที่สุดหนูก็ตามรถของท่านไม่ทัน เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยกันเอาไว้ตลอดทาง เหมือนพวกเค้าเตรียมการอะไรเอาไว้ หลอกให้รอ รอไปรอมา ท่านนายกออกไปทางหลังทำเนียบฯเรียบร้อย

ทีมงานไทยเอ็นจีโอ : จากวันนั้นถึงวันนี้ ได้พบท่านนายกหรือยัง
มึดา : ยัง

ทีมงานไทยเอ็นจีโอ : จนวันเด็กครั้งนี้ หนูและเพื่อนทำอะไรบ้าง
มึดา : ค่ะ วันนี้เตรียมกล่าวรายงานถึงความสำคัญของงานวันเด็กไร้สัญชาติว่าเกิดขึ้น ด้วยวัตถุประสงค์ใด พูดเรื่องความรู้สึกว่าจำเป็นอย่างยิ่งที่หลาย ๆ หน่วยงานจะต้องให้ความสำคัญเรื่องเด็กไร้สัญชาติ เป็นการตั้งความหวังครั้งใหม่ ต่อจากนั้นเป็นเวทีเสวนาจากตัวแทนกลุ่มเด็กไร้สัญชาติ น้อง ๆ ส่วนใหญ่จะมาพูดคุย ในเรื่องสิทธิการศึกษา สิทธิการเดินทางออกนอกพื้นที่ที่ค่อนข้างยากลำบาก

ทีมงานไทยเอ็นจีโอ : น้องมึดาอยู่ที่บ้านอะไร
มึดา : บ้านท่าเรือ อำเภอสบเมย จังหวัดแม่ฮ่องสอน อายุ 18 ปี เรียนชั้น ม.5 โรงเรียนสบเมยวิทยาคม

ทีมงานไทยเอ็นจีโอ : ทราบว่าจะได้เข้าไปเรียน ม.พายัพ ในระดับปริญญาตรี ฟรี
มึดา : ค่ะ คือ ช่วงนั้นหนูไปร่วมเสวนา เวทีแก้ปัญหาสัญชาติ เหมือนวันนี้ เพียงแต่ว่าไม่ได้เป็นผู้ดำเนินรายการแต่เป็นตัวแทนของเด็กไร้สัญชาติไปพูด คุย สร้างความเข้าใจ เมื่อคุยก็บอกความใฝ่ฝันว่า อยากเป็นนักกฎหมาย

ทีมงานไทยเอ็นจีโอ : ทำไม
มึดา : กฎหมายเป็นเรื่องสำคัญที่สุดในการทำงานเพื่อแก้ปัญหาเรื่องสัญชาติ ทุกขั้นตอนล้วนเป็นเรื่องทางกฎหมาย อีกอย่างมีนักกฎหมายน้อยมากที่จะสนใจเรื่องนี้ส่วนใหญ่จะสนใจในเรื่อง ฆาตกรรม ยาเสพติด หรือเรื่องอื่น ๆ หากหนูเรียนกฎหมายจบ หนูจะทำงานตรงนี้ เป็นส่วนตรงกลางช่วยเหลือเด็กไร้สัญชาติอีกหลายคน ประสานกับคนกลุ่มอื่น ๆ ที่มีอำนาจในเรื่องนี้ให้เข้าใจตัวของพวกเรา และจะต้องให้เกิดการปฏิบัติที่จริงจัง แม้ทุกวันนี้การวางนโยบายเกี่ยวกับเรื่องนี้จะมีอยู่แต่ว่าในทาง ปฎิบัติแล้วเกิดขึ้นน้อยมาก จนแทบไม่มีเลยก็ว่าได้ จะไปติดต่อหน่วยงานราชก็ถูกไม่ให้ความร่วมมือ

ที่มา :: http://culturelib.in.th/articles/683